Koruyor birileri kentlerdeki talanı.
Medya denen organlar saklıyor bak! Yalanı.
Ulu Rabbim ıslah et, kul hakkından çalanı.
Saklanmış niyetlerle kapımıza geleni,
Kırk yıl görmesin gözüm, kalk gidelim sılaya.

Özgürlük bu diyerek teşhiri savunanı,
Örtüm türbandır diye sinsice övüneni,
Sığınıp mağdurluğa ağlayıp dövüneni,
Riya dolu sözlere cahilce güveneni,
Terk etme zamanıdır, kalk gidelim sılaya.

Yaşanmaz oldu kentler, her yan betonla dolu.
Gidilmiyor çok zaman kapanır pek çok yolu.
Uzanır cebimize gizliden vergi kolu.
Ne Saray gerek bize, ne saltanat ekolü,
Çark etmeden aklımız, kalk gidelim sılaya.

Bakıp dursam ne yana, çarpık düzen kokuyor.
Pas pas oldu Adalet, polis niyet okuyor.
İsraf var köşkler için, işsiz umut dokuyor.
Yaşamak için yoksul çöpe elin sokuyor.
Kork evlat bu düzenden, kalk gidelim sılaya.

Söyleniyor bir çözüm, muhatabı bilinmez.
İmzalandı on madde, akıllardan silinmez.
Karıştı yalan dolan bir araya gelinmez.
Korkarım gelecekte zor durumda kalınmaz,
Gark olmadan Memleket, kalk gidelim sılaya.

Neden geldik bu kente? Benliğimizi çaldı.
Türlü çeşit yabancı adetler miras kaldı.
Dostlukların yerini maddi çıkarlar aldı.
Nefret dolu bakışlar birliğe korku saldı.
Fark dolmadan kalplere, kalk gidelim sılaya.

Dönelim köyümüze sunar bize aşını,
İçelim suyumuzu, okşayalım taşını.
Gerdi bizi siyaset, yesin kendi başını.
Ölür ise kardeşlik kim siler gözyaşını?
Herk olmadan aslımız, kalk gidelim sılaya.

Anılınca Memleket, dost düşman bir olmalı.
Özü sözü bir olan Lider başa gelmeli.
Vatandaşı kul sayan zihniyeti silmeli.
Kaldı açmazda Macit, kimi doğru bilmeli?
Şirk dolmadan kalplere kalk gidelim sılaya.

Mehmet Macit
25.05.2015
Dikili/İzmir

Yediler memleketi aç gözleri doymuyor,
Ahımız arşa çıktı bizi kimse duymuyor,
Çaldığım düdük diyor dediğinden caymıyor,
Televizyon gazete bizi insan saymıyor,
Şark çıbanı suratlar kalk gidelim sılaya.
Berhudar