YENİK DÜŞTÜ SOLUĞUM
Bıraktın denizin, orta yerinde
Veda ettiğin gün küstü bu yürek. Boşa çırpınışım, kaldım mahşerde Veda ettiğin gün küstü bu yürek. Ömrüm karanlıklar içinde geçti Hayatımdan göçtü, sabahlar bitti Yıllarca gözümün suları taştı Veda ettiğin gün küstü bu yürek. Kurudu menekşe, altında kaldım Papatya falına bakıp inandım Sensizliğe mağlup olup yandım Veda ettiğin gün küstü bu yürek. Şükran der; yenik düştü soluğum Ey! vicdansız bende Allah kuluyum Çaresiz kin ile, nefret doluyum Veda ettiğin gün küstü bu yürek. Şükran Güneri Arslanbay 06/05/2015(ayrılık günü) |