Bu şehir eskisi gibi,
Mahalledeki kaldırım taşları hala aynı..
Değişen bir çok şey oldu tabi,
Eskilerde ki nayloncu amcalar yok artık..
Sokak sokak dondurma satan amcalar,
Hepsi öldüler...

Sende gittin,
Tadı tuzu kalmadı buraların...

Rengarenk tokaların vardı..
Okul kıyafetin çok yakışırdı sana.
Korkardın gök gürültülü gecelerde,
Sarılırdın bana...

Ben her yağmur yağan günde,
Sana daha çok yaklaşırdım...
Sen birşeylerden korkmadan bana sarılmazdın,
Utanırdın...

Ben birşeyler söyleyip,
Klasik öpüşme sahne atmosferinden uzaklaştırırdım.
Yanakların pembeden asıl rengine dönerdi,
Gözlerini kaçırıp başka yöne bakardın...

Seviyorum derdim,
En güzel o zaman gülerdin.
Baktığın her yönde,
Gülümsediğin her anda,
Güneş açardı bu şehre...

Ağlardın bazı zamanlarda..
Ayrılsak derdin..
Ben sana söz vermiştim,
Ebediyen seninim derdim..
Ben sözümü tuttum,
Sense söz vermeyi unuttun...

Ahsen küçük kız çocuğuydu yıllar önce,
Bense okul penceresinden onu izleyen...

-Aydıncan Kazaklı