2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2604
Okunma
Bir papatyayım ben,
Sevgi tohumlarımın uçuştuğu her yerde,
İlk yağmur, ilk güneşte açan, yeşillikler ortasında..
Gören gözlerin içini kıpırdatan,
Bahar sevinci naraları attıran.
Bir Papatyayım ben,
Üstüme basılsa da boynumu eğmeden yaşamaya çalışan.
Çoğaldıkça alışılan, görmezden gelinen..
Göz alıcı renkleri, mis gibi kokuları ile,
Gören gözlerin aklını başından alan yaz çiçekleri ile birlikte,
Ömrü biten, yok sayılan, yaşama küsen.
Sevgi , ümit, mutluluk, neşe tohumlarını saçarak yine,
Evrenin her bir köşesine..
Bir başka bahara kadar yok olan bir Papatyayım ben..
SD
5.0
100% (1)
Cevap Yaz