CİHANA BEDEL GÖZLER
Kilidi kirpiklerden bir handa sabahladım
Yaktı kavurdu beni cihana bedel gözler Hiç bitmesin diyerek anı ana mıhladım Kalbimden vurdu beni cihana bedel gözler Gecemi tutuşturdu o iki mor meneviş Can kubbemi çatlattı; yıkıldı kolon, kiriş Sevda kitabesinde insaf etmek yok imiş Ortadan yardı beni cihana bedel gözler Sanki bir kelebekti düş benekli gördüğüm Muhabbet gergefinde kozasını ördüğüm Her süzüşünde attı kırk boğumlu kördüğüm Öksede sardı beni cihana bedel gözler Sürmesinde cenneti seyran edip yürüdüm Bebeğinde oynaşan yıldızları sürüdüm Çarkı hasrette durmuş bezgin bir saat idim Vuslata kurdu beni cihana bedel gözler Gönlümde bırakmadı ne efkâr ne de matem Sadece kaldı yiten yıllara birkaç sitem Onu da unutturdu bahtıma esen meltem Aşka savurdu beni cihana bedel gözler Eriyordum gitgide buzul dağları gibi Mahvolup gidecektim İrem bağları gibi Adı sanı kalmayan Şiraz çağları gibi İyi ki sordu beni cihana bedel gözler Mücella Pakdemir xxx |