ONURUNU YİTİREN AŞK------------------------------------------------------------------------------------- Gurur değil; onurun, hakkını hep aklarım // Ve sözüme sâdığım; sırrı Hakk’a saklarım // İlence dilim varmaz, kendime yasaklarım // Bir yemin ki ebedî; sevilmeye elveda… -------------------------------------------------------------------------------------- Dengimi yüklüyorum; kırık köhne gönlüme, Anıdan pay geçmişse, görmeyiver sen e mi! Ne de olsa sen varsın; bu ömrün evvelinde, Ha bir eksik ha fazla, sormayıver sen e mi! “Neyleyim” de, rahatla. Demiştin ya en baştan “Pişmanlık kasırgası, ırar gider yavaştan.” Kanarsa gönül yaram, ölür müyüm bu aşktan Sevdâmı üstünkörü, sarmayıver sen e mi! Ben birazcık hissiyim; görürsen gözümde yaş, Yelkenleri indirme, arkanı dön uzaklaş… Zaman koymaz gözümde; ne üzüntü, ne telaş… Sakın ola umudu, kurmayıver sen e mi! Ayrılığı kastedip; isteksiz ayaklarım, Delirse de kefilim, gönlümü dayaklarım! Sözüm geçmez düşlere, ismini sayıklarım Duyarsan feryâdımı, ermeyiver sen e mi! Farz et; aldım payımı, dünyanın her hâlinden Kalırsa kusur kalsın, hislerin mahallinden! Dilenciye dönsem de, merhametin elinden! Acıyıp bir sadaka, vermeyiver sen e mi! Vicdânın daralmasın; akla sığmaz nedenim, Bir suç varsa; huyumda, suçlusu da bir benim Tek ilacım olsan da, kurusun bu bedenim Hızır gibi yetişip; sürmeyiver sen e mi! Olur da; arada bir, kesişirse yolumuz Selâmını esirge, tutulsun şu kolumuz! Bu cezâ yetmez bana, toprak olsa ölümüz Mahşerin durağında durmayıver sen e mi! 06.02.2008 22:21 12.02.2008 09:00 Salih ERDEM / AYDIN |