Uyan ey yüreğim o az önce gitti.
Belki de onun yüce sevgisi bir anda bitti.
O yere göğe sığdıramadığın,
Uğruna kendini ateşlere attığın,
Bir hiç uğruna seni yakıp ta geçti.

Uyan ey gözlerim çık onun mavisinden
Bırak o gözleri kurtul artık denizinden
Yüzme bilmezsin sen, çıkmazsın ki içinden.
Yinede vardır bir çaresi, bulursun sen…
Uyan ey gözlerim ne olusun artık uyan
Biliyorum bir başkasını göremezsin
Sarhoşsun onun mavilerinde
Ama ne olursun çık artık, uyan…

Seni nasılda sevmiştim
Yoluna neleri sermiştim
Uğruna kimleri ezmiştim
Bir tek senden geçememiştim

Uyan artık benliğim bu rüyadan
Boş ver artık geçenleri
Bu tecrübe olsun sevme bütün gelenleri

Sen yinede kendinden vazgeçme
Ne olursa olsun,
Kim ne derse desin
Sadece vaz geçildiğin günlere inat…
Uyan ey gözlerim uyan…