uykum kaçardı ya da..
yazma iştiyakı ile..
sabahın çok erken saatlerinde yazardım..

hikaye bir hasret
bir sevda idi
anadolunun bağrından kopan
vuslat bilmez sevdaları yazardım

olacak ya
kızımızın adı Hasret..
....
ve canım demekle kalmaz
canımmmm diye uzatırdık..

bir gün çok sert mizaçlı birinden
sert yorumlar mesajlar düşmüş
nerdesin..
kimsin
vs vs

ben "o" olmadığıma ikna ettim de
"o nerede"
sen kimsin
onu bilmediğime ikna oldu ama
bu defa..


beni nereden tanıyorsun?
beni sana kim anlattı?
restler küfürlere
beddualara döndü..

Deli Çoban sanıyordu
onu bildiğimi..
Deli Çoban'ın hikayesini
olamazdı bu kadar

Bir Edebiyat Defteri Okuru
Deli Çoban'ı buldum demiş.
her şey senin anlattığın gibi
kızının adı hasret
derdi Sıla..
sabahlara kadar
şafak vakti..

2o yıl geçti
dediğin gibi
iki oğlum var
eşimden ayrıldım..
okyanuslar ötesindeyim
dinmedimi öfken
dönmedin mi köyüne
çalmayacak mısın kapımı
hala inan mıyor musun bana
seni bekliyorum
yeter artık..

sonra kesildi iletiler..


bir gün bilinmeyen bir numara aradı
sesinin kızgınlığından anladım ki o idi
döndüm..
neredesin
görüşelim..

yemin ediyorum
ben İbrahim Çelikli dedim..

gece saat 04..

"ver onu telefona"

ben "İbrahim Çelikli"

"o zaman bulut otele gel"

5 dakikaya oradayım..

teşekkürler anı-hikayeye vesile olduğun için..