Sen yoktun sultanım
Ruhuna sarıldım.
Sen yoktun sultanım,
Bedenine darıldım.
Her şey üstüme üstüme yıkıldı,
Gök parçalandı,
Yer yerine ben yarıldım.....

Olman gereken yerden uzakta
Ne yaptığımdan habersiz,
divane kesilişlerime deliriyorum …

Yokluğunun deminde
Ara ara nefesleniyorum,
Bekleyişlerimin çaresizliğiyle
Sana sesleniyorum..!

Gör beni n’olur,
Kalksın gözündeki perde,
Bozkırlardan esip içimi titreten Nefesin…
Nerde?

Bilirim ki elde sende,hüner de
Nerde beni benden eden güzelliğin,
nerde?

Sensizlik beni ermeydanında
Bitap düşürmeden gel!
Gel ki şenlensin hanem,kapansın meyhanem.
Gel ki insin feryadım arş’tan
Olmamış sayalım olumsuzlukları,
başlayalım yeni baştan.

Ardına kadar açık kapılarımdan
Işık ol da gel,
Gelirken bana yeniden aşık ol da gel,
Bekletme artık insafa gel,
Söylesene ;
Nedir gelmene engel?
Kocaman bir yoksun
Yokluğundan çok,
Sesin yok,
Sedan kayıp..

kaç gece terler içinde uyandım adını sayıklayıp…

Beni bilirsin,
Dediğimi yaparım.
Bir tebessümüne
Kahkahaları diz çöktürür,
Tüm tabuları yıkarım.
Her şeyi yoluna feda ederim
ve dört mevsim güneş açar gözlerimde,
çiçeklerim solmaz saksılarda,
Kara kışlara silgi çekerim.

Gel,gel ki…
evime,odama,yüreğime neşe dolsun,
Gel de varlığım varlığına armağan olsun…

Sen yoksun
Sultanım..
Ruhuna sarılıyorum,
Sen hala yoksun sultanım
Bedenine darılıyorum.
Her şey üstüme üstüme yıkılıyor
Bu gece,
Yine gök parçalanıyor,
sanki yer yerine ben
Yarılıyorum.

Geçmesini istemediğim
En güzel anımsın,
Sen candan öte cananımsın.
Sultanımsın,
Milli bayramımsın,
Ülkece değil,
Gönlümce kutladığımsın.
Olduğunu zannettiğim olmayanım,
Buna rağmen yeri dolmayanımsın…

(Her şeye rağmen yeri dolmayanımsın…)


Mümin DÜZENLİ
o1/o2/2oo8 Cuma-Üsküdar