Git/me
Uzak kentin ışıkları gibi
Duyamazsın

Kar beyazı
Ne sessiz çığlığımı
Ne de çığ koparan avazımı

Sen düş âlemin de iken
Yarenliğin olmaz yüreğime
Kırdım zincirlerini
Azat ettim bana ait yüreğini
Şimdi git gidebilirsen
Çık aklımın virane kentinden

Ay ışığında son sözlerin
Düşerken çatlamış dudaklarından
Sen istersen yanındayım
Sen istersen anlamlıyım gözlerinde demiştin

Kış ortasına ağustos ateşi gibiydi gelişin
Oysa ki!
Gözünde uzun uzun yollar varken
Bir milim dahi olsa bana uzaklığın
Duyamazsın kıyamı durmuş
Bana ait sözlerimi
Durma git arkana bile bakmadan

Yaşanmış
yaşanacak ne varsa
aklına dahi getirmeden
Git yarı ayyaş hayatına geri dön.

Gözlerin gözlerime
Müsaaden kadar olurum
İstersen hayatında nokta olurum
Ve
Sen düşlersen Elif gibi olurum yanında demiştin
Ah benim cancağızım
Unuttum bende var olduğunu
Varlığın olduğumu unuttum haydi şimdi...

Gözümden düştüğün gibi
Kaydığın gibi gönlümden çık git
Git ardına bile bakmadan

Çık git aklımdan öteye
Sen ömür törpüm
Sen bitmeyen zifirim
Yalnızlık korkum
Dolmayan boşluğum
Sen her şeyim ve sen hiç bir şeyim
Unuttum!

Bende var olduğunu..!
Varlığın olduğumu..!
Unuttum gidemem dediğini
Düşümdeki güzelliğini
Aşkı sevgiyi ve nedenleri
Bendeki seni

Ahh benim cancağazım
Ceylanım o aşk dediğin var ya..?
Yaşama mola vermek
Bir cehennem narı
Bir zemheri o aşk dediğin
Delice beklemektir eceli haydi git...
Boş ver beni
Boş ver oyalanmayı

Gönlümde çıkmaz gelgitlerdeyken
Çık git;
Git aklımdan öteye
Çık git/me..!

.../Uygar Aydın