BİR KOVALAMACADIR GİDERUzun yolculukların öfkesiydi Yüreklerde ki kimsesiz duygu, Yaşanmamış ufuksuz dünyalardı Umudun içimizde doğurduğu Oysa yaşamayı unuttuğumuz zamanlardı Aşkın ölümün kıyısında boğulduğu… Dolaşırken neşeli ezgilerin hayaliyle Çiçek açmamış tutsak memleketlerin sokaklarında, Ruhumuz bir kez olsun nefes alamadı Yaşamın şefkatli kolları arasında! Sevda trenleri vardı Üzerinden dumanı hiç eksik olmayan, Birbirine hasret iki yüreği ezerdi Sonu gelmeyen karanlıklarda durmadan… Güneş, hep karşıda ki dağın ardından doğuyordu Mutluluğu saklıyordu Üzerini örttüğü karanlıktan, Karanlık ise güneşe yaklaşıyordu Her sevdalı ölümlünün arkasından… İBRAHİM ŞENTÜRK |
yüregine saglik...
kalemin daim olsun...
hic susmasin...
sevgilerimle....