Çocukluğumu özlerkensende kalsaydım çocukluğum beyaz düşlerin kanatlarında uçursaydı ölümü bilmeyen yüzüm elim sende oynasaydım saman yüklü kağnıların geçtiği yolda takılsaydım masmavi gülüşlerin arkasına çimlerde yuvarlansaydım tepeden bırakılan bir sevgi yumağı gibi bilmeseydim karanlık var zulüm var suretimde adalet demeseydi serzenişler pisi pisine ölenlere bakıp hayıflanmasaydım takılp düşmeseydim yürürken hakka gazlarını üstüme sıkmasaydı tomalar hedef almasaydı polisler düşünceme "gerçi göreviymiş onların, emir erleriymiş!" gerçeği ararken vurulmasaydı aklım saçılmasaydı ortalığa kitaplarım top aynasaydım arkadaşlarla bir kara söğüde konsaydı topum azarlasaydım tospağaya taş atan çocukları arsız arsız gülmeselerdi yüzüme şu arsız dayatılanlar gibi "biraz demokrasi olsaydı değil mi ama abi" tek adam tek adam tek adam lar çıplak suratlarınızı görüyorum demek ki içimde ölmemiş çocukluğum heey! daha nereye kadar durun diyorum 3. 7. 2014 / Nazik Gülünay |
lar
çıplak suratlarınızı görüyorum
demek ki içimde ölmemiş çocukluğum
heey!
daha nereye kadar
durun diyorum
3. 7. 2014 / Nazik Gülünay
Keşkeleri sevmem ama keşke diyorum çocuk kalsaydık
Anlamlıydı severek okudum yüreğin susmasın usta
________________Saygılar