BABAM
Babam sen giderken bıraktın bizi anneme emanet
Ne sen bize doydun ne biz sana doyduk Anneme anlatmaya çalışıyorum sensizliğimi Birlikte sensizliğin depresyonlarını geçiriyoruz Ben ve kardeşim yaşıyoruz içimizde hep seni Kimse anlamıyor ki, kimse takmıyor Biz yetimiz kimin umrunda babam Ama tek tesellim ne biliyor musun? Peygamber iken Muhammed AS Efendimiz de yetim kaldı, öksüz kaldı O peygamber iken bu imtihana tabi oldu Bize de kaldıramıyacağımız yükü yüklemez Rabbim diyorum ve öyle susturuyorum içimdeki çığlığı Kardeşim seni kaybederken annemdeydi Babanın ne olduğunu hiç bilmedi Nasıl anlatmalıyım babam benim bile anlamadığım sensizliği kardeşime O büyürken nasıl yetmeliyiz annem ve ben Nasıl hissetmeyiz babam sensizliğin acılarını Öyle haykırıyorum ki sensizliği kimse duymuyor sesimi Dışımdan gülen yüzüm bilmiyorlar ki içimden kan ağlıyor Dışarıya bile çıkmak istemiyorum Pazar günleri aileleri görmek üzüyor beni Babasının kucağına sarılan kız çocukları acıtıyor içimi Neden deyip isyan etmek de istemiyorum Rabbimden gelene razi olduk Acısını çekerken Rabbim en iyi bilendir diyorum. Dünyada ki çektiğimiz sensizliği ahirete diliyorum. CANIM BABAM... erva yüsra.... |
Güzel şiirdi. Selamlarımla...