“sarhoşken yazılan şiir, ayıkken de yalpalar” fincancı katırları gibi



ulan adam sanacak bizi veresiye defteri
cambaba’ yla komşuyuz ya hesapta
hasan bakkal kaç sayfasını soğuttu kim bilir
kiloluk sakız rakısının kilosunu parayla
serin yere attı mitili ucuza biter mi hayat
benim se kıçım başım dönüyor serin dolapta

ah be abim gırtlağı kanserlim
susma şiirden öleceksin

datça’ da akşam olurken sokak çocukları
mavi gömlekli evlerinden dönerler
sunturlu sundurmalı meyhanelere
anaları avratları bacıları meyhanenin
deniz ne verdiyse koyar önlerine denizi
kılçık çatal midye kaşık tabaklarında


balığın gözünü sevsen de her akşam
ay’s düşse de rakı bardağına
martı kuşları masanın eteğini çekiştirir
hadi can hadi yücel hadi gel

e’ sen misin şiire kuş konduran


Nevzat Kırkpınar