BİR YÜREKTE BİTEN ADAMGönül dersimde kitabım sensin.aşkı sende okudum diyordun. Görmediğin cennete değmişti ya hani gözlerin Kablumbağa kabuğundaydın,ürkektin Düştüğün yanlızlıklardan tutan ellerindim . . Her nefes aldığında yüreğine akardım hani. Güldüğünde gözlerinde çiçekler solar ben açardım. Gözlerindeki muhteşemliğimi Yüreğindeki tazeliğimi hangi vicdanla kuruttun Karakışlarda üşüyen gelincik çiçeğiydinde Tenimdeki hazanı sen erittin diyordun. O sözlerinden güç alıp Güneş orduları gibi bin akınla Hani kışlarını ben vuruyordum. Şimdi Yüreğinin bir yerlerinde Tozlanmış bir anımıyım bilmem. Ben hala kitabın, Ben hala güneşin Ve hala nefesinim. Ama sen ey vefasızlar ülkesinin hırçın prensesi Görüyorumki Ne bu kitabı okuyacak göze Ne ısınacak güneşe. Ve Ne içli bir nefese Muhtacsın Mahkumsun. Öyle acıttınki yüreğimi Silinmiş bir kitap gibi rafa Sönmüş güneş gibi karanlığa Tükenmiş nefes gibi mezara Kaldırdın beni. |
Tebrik ederim.Başarılarının devamını dilerim.
ozan haşimi oktar