Ölüm oldun yâr...Umudun olmadığı Acının kol gezdiği Havası nefes yakan, Küf tutmuş bu şehirde, Yorgun, bitik halimle Yaşıyorken darmadağın, Çıkıp geldin ansızın, Geldin ve tutunduğum, ELİM oldun yâr Tükenmişken ,bitmişken, Yormuşken beni hayat, Pes etmiş ve sinmişim, Deprem olmuş içimde, Düşerken uçurumdan, Ümide tutunduğum, DALIM oldun yâr, Susarım anlatamam, Bakışı kör insanlara, Duygusuz tembel rahat, Yaşayan rezil rüsvâ, İnsan suretlilere, Susarak konuştuğum, DİLİM oldun yâr, Demir gibi erirken, Bedenim yangınımdan, Hasta ruhum Zebani Çilemin bekçisi her dem, Yangınımı söndüren Hırçın ,coşkun şefkatli, SEL’im oldun yâr, Sarhoş oldum aşkınla Kendime gelemedim, Varlığını hissetmek, Bayram çocuğu gibi, Boğulmakmış sevince, Gönlüme nakış nakış, KİLİM oldun yâr, Izdıraptan boğulmuşken, Dünyama güneş oldun, Ruhumun hazanını Bahar ettin sevginle, Menekşem,papatyam, GÜL’üm oldun yâr, Gam yüklüydü türkülerim, Aşksız,sevgisiz,hissiz, Biçare duygularım Gelecekten ümitsiz, İlham oldun sazıma, Perdem oldun, mızrap oldun, TEL’im oldun yâr, Sevince kanmışlığım Rüyaya dalmışlığım, Aşkından tutuşup Mum gibi yanmışlığım Ekmeğim,tuzum aşım Ağzımın tadı oldun, BALIM oldun yâr, İçimde esti meltem, Bitti sandım dar günler, Meğer yanılmışım, Boşa gitti umudum, Gelmiş yine o dünler, Yangından artakalan, KÜL’üm oldun yâr, Bıraktın şimdi sensiz, Terkettin mechullere, Ölümden daha kara, Bu mahpus gecelere, Etme yâr, Gitme yâr Sensiz dünya bana dar, Bir dal gibi kırılan, KOLUM oldun yâr, Vurdun yaktın kül ettin, Mıh gibi çakıldın sineme, Mutlu ol gittiğin o yerde, Sen bana baştan başa, ZULÜM oldun yâr, Ruhuma azar-azar ÖLÜM oldun YÂR Erdal Sarıgöz 21-01-2014 Şiirime sesiyle can veren Yüreği Sürgün Kevser Baysal hanıma teşekkür ederim |
Selamlar..