BİR BERDUŞ HALLERDEYİM
Pencereden bakıyor zatı şahaneleri
Telefonda söylüyor onca bahaneleri Dolaştırır her gece bütün meyhaneleri O sefalar içinde ben berduş hallerdeyim Oynuyor rollerini aşkı oyun sanıpta Bilsede vazgeçmiyor gönül ona yanıpta Her zaman ümitlerde yar sözüne kanıpta Zamansız akıyorum dinmeyen sellerdeyim Keder ile ödedim hayatımın karını Kalmadı hiç güvenim yok bu günün yarını Gönül kaybetti aşkta bitmez olan arını Bakıp durdum ardından durulmaz yellerdeyim HAMİT KARACA 26.12.2013 18:14 |
Düşer ya bazen insan bir yüreğin derdine/peşine...
Sanki biraz da bunu ister her gönül.Yoksa sankisi fazla mı!
Teşekkür ederim saygılar.