Az önce İstanbul’a anlattım seni.
Sessizce dinledi beni serin rüzgârda.
Dinledikçe o, ben daha da anlattım.
İçimdeki seni,
İçime sığmayan aşkımı haykırdım Kadıköy’den Beşiktaş’a.
Her yer senin adınla inledi.
Karanlıklar aydınlandı adın geçince.
Sevgimi söyledim.
Ne kadar sevdiğimi.
Güvenimi,
sana olan her şeyimi anlattım.
Herkesi aşık eden İstanbul da sana aşık oldu.
Kalkan her vapur seni aradı içinde.
Her otobüs,
her araba Büşra diye inledi.
Haydarpaşa trenlere sordu seni,
Topkapı Gülhane’de,
Üsküdar boğazda aradı güzelliğini.
Maltepe adalara baktı görürüm diye.
Adalar birbirine.
Ne Beşiktaş gördü Çengelköy’de seni,
ne de Beyoğlu Taksim’de görebildi.
Hepsi seni aradı.
Her şey adınla ağladı.
Ben ağlamadım.
Çünkü seni buldum.
İstanbul’un bulamadığı seni buldum.
Daha doğrusu aramadım.
Sol yanıma baktım sadece.
Ve seni orda gördüm.
Hep olduğun yerde.
Sahibi olduğun yerdeydin.
Hiç çıkma ordan olur mu?
Orası sadece senin.


ŞAİR FATİH
28.09.13 20:38