Artık sineni kapamıştın!Zamansız Mekânsız olan Bir nefese doğru Henüz Adım nedir Bilemezken Birden Sen O şefkat kokan Yüzünle Çıkageldin Merakın Kuytulaşan Batını Berraklaşan Hal ile Hani Sen ruhlar Âlemindeyken Dedin Bir Bela ahdiyle Şekillenmek için Aldığın Her Bir nefesin Sayısı mutlaktı Bilmesen de Nihayetinde Bir emanettin Nur içinde Varlık gibi Ahiri Bilemezdin Sen oysa Nice nefesler Dinlemiştin Sen Hilkatinin Gereğince Nefeslenen Bir şefkattin Geldin Bir mesruriyet Getirdin Ailece Sevindirdin Anneni Vaat edilen Cennetin müjdesinde Serinlettin Sen himmettin Hani Bir yaram Vardı ya Kanayan Uzaklardan Bir kızgınlık İçinde susayan Ama sen Gönülde sevda Onurunu yaşatan Ne mübarek Bir sevdaydın Bulunmaz hazdın Bir Aşk yaşadın Şimdilerde Karanlıkta Kaldın Sanki Onun haricinde Adam Yok sandın Haklıydın Sen tutukluk Yaşadığın Zavallı âşıktın Aşkı sen İlk kez tanımıştın Fakat sineni Artık kapatmıştın Mustafa CİLASUN |