Um/acı
Kendi başına köze düşene, a-cı-ma!
Hangi koza, bağ ola kışına? Bel bağlama yürek aşına, kanma! Boşuna ağlama dize, kendir! Durur mu hiç sine, kında? İki eli kanda olsa, elâ gözün farkında Belâdır bağrıma deli künde, a yiğidim! Gururdur beli büken, kindir! Her bahar açar ya gonca, bala Zehri kör arılar, sevdâya konar anca Muştula cemre hadi, nur gülü bağbana Öğret aşkı meşki câna, sevindir! 15-19.11.2013 |