Çaresizliğe Uyandım
Şehir
Kırmızılarını giymişti yine akşamüstü Günün yorgunluğunu alıyordu güneş, Gece mesaisine hazırlanıyordu zihnim Düşünceler alıp başını gidecekti yine, Sabah beş olunca çaresizliğe uyanacaktım Şehir Siyah bir tül çekmişti üzerine Ve mesaisi başlamıştı zihnin Düşünüyorum Mezarlar şehrinde ziyaret ettiğim,kayıplarımı Düşünüyorum Dost bildiğiklerimin bedhah çıkmasını Düşünüyorum,aklımda bin bir tilki masalları Düşünüyorum.... .... .... Ve şimdi saat sabahın beşi. Tam da "Düşündüğüm" gibi, Çaresizliğe uyandım |