İçim çok kalabalık duyuyor musun? anne
Sesimde baştan aşağı vefasızlık
Saçımdan topuğa isyan var
Öldüğüne üç şahit istedim
Göğü düşecekti cennetin
Yeterince büyütemedim salândaki eziyeti
Ki anlamasam da olurdu
İçimde neden bir mezarla gezdiğimi
Bir tas sevgi pişir bana ateşim çıktı
Görmemişliğim açlığımdan gelmesin
Henüz kimseler bilmiyor beni sevdiğini
Bu şehir en kurak mevsimini yaşıyor anne
Sen diyarında ney sesi dinlersin
Ve her ekim biçerler beni
Toprağa düşmeden buğday tanesi
Al bu zayıf halimin suçu da senin olsun
Mademki sen ölümü seçtin
Ben kolaydır diye zoru seçemeyenlerdenim
Hanidir uykuyu gece diye uyurum
Rüyama gelmen için
Acıdan mı? Çıktı canın anne
Al bu karanlığı benden ölümü özledim
İyi miyim? Değil miyim?
En çok ben soruyorum kendime
Konuşmak yasak ağlayabilirsin
Diyorsun, her seferinde
Yani diyorum ki
Hiç miyim? Neyim?
Hiç den başka bir şey yazmıyor ellerim
Hep geri sayıyorum anne sende durmak için