Eylül’ün son gününde
Çocuk hayallerim cebimde
Titrek mum ışığında gölge oyunu oynasam
Meselâ
Denizin kalbine giden yola
Yaldızlı bir mavi kondursam
Itır kokulu rüzgâr eşliğinde
’Merhaba’ desem
İzmir akşamlarına

Sönmeden ayın şavkı evvelimde
Karanlıkları silerek şarkıların peşinden koşsam
Eskimiş şarkılarda ritm tutturarak
Ebruli gökkuşağı çizsem suya

Kalp ağrısı yazılmadan gecelere
Gözlerimde yeşilin en koyusunu demlesem
Yudum yudum içsek aynı bardaktan
Bergamot çiçeklerinle tatlandırılmış çayı

Yediveren güllerinin eşsiz güzellliğinle
Renk cümbüşü yaratsam kâinatta
Yağmuru geç bırakma diyerek
Bulutlara kafa tutsam şımarıkça
Suya doymuş toprağın o bildik kokusunu
Doyasıya çeksem ciğerlerime
Islansam ıslansam

Sonra devrilsem yüreğimin üstüne
Esrik şiirlerle sarhoş olsam
Yağmur damlalarından içsem kana kana
Tahammül sınırlarını zorlayarak
Aklımla oyun oynasam
Hayata provasız kalarak
Hükmen yenik sayılmasam
Yüreğimle tutuştuğum kavgadan
Galip ayrılsam

Zamana emanet bıraksam sevdalıları
Kırılan kalbin
Kefareti sayılsa aşkın gözyaşları


Deniz Derya Giritli