Hocam, sizi burada görmek ne mutluluk.
Nefis anlatımlı dizelerinizle yine hayat veriyorsunuz. Topladığımız çakıl taşlarını hiç böyle düşlememiştim.
Acaba diyorum deniz yıldızları misali kaydırsam mı tekrar denizlerce özgürlüklerine...
Peki boyamış, yapıştırarak resimler yapmış olduklarım daha mı özgürler kendilerine hayranlıkla bakan gözlerce? Dokunmalar sevgiyi anlatıyormudur onlara,dalgalarca olmasa da? Tabloların boyutları ötesi hayallerimce özgürmüdürler sizce de? Yoksa denizin salınışı ve kumsalın nemi haricinde öksüzlermidir evimde?
Ben özelimi ve iç dünyamı paylaştığıma göre, sanırım mutlululardır benimle.
Duyarlı yüreğiniz nasıl da sorgulattı bize bakın yaptıklarımızı.
Sanatçı yüreği ile hissedip, gönül göüyle görmek budur işte.
O güzel gönlünze sağlık. Çok teşekkrler bu nefis şiirinize.
Sevgi yüklü saygılarımla.