Akıl; kapı kapı
Ve
Kapı kapıdır, akıla perde
Akıl, bir kapıdan gider bütüne
Bütüne giden yol, ilimden geçer
Koparır, lokma lokma
Akıl bütünden
Akıl ve gönülle, aşılır duvar...

............................
Ablam!
Meğerki, Cenâb-ı Hakk, kuluna hidâyet edede, o kulda liyâkat kesbedip o kapıdan girme devletine nâil olabile!
Hakk dilerse, odun dil, diken Gül olur! Amma bunun şartıda, tevâzudan, âczini bilmekten, haddini bilmekten, hakkını bilmekten, HAKK'ını bilmekten ve KENDİNİ bilmekten geçer! Bunları bilmeyenler, mahlûkâtın en ednâları ve dâhi en şerirlileridirler! Böyleleri kibirleriyle Cenâb-ı Hakk'ı kendilerine hasım olarak aldıklarından,
aslâ ve kat'a hak ve hakikâte hoş nazarla bakamayan esfel-i safilin hitâbına düçâr olan, baş gözü ve kalpleri mühürlü, âkibeti hüsran olan nâsipsizlerdirler. Ki, nâsipsizlerde o kapıdan hiç bir şartta giremezler!

Hakk dilerse, odun söyler dil olur,
Kemâl bulur diken, goncagül olur!
Kelb-i avazlıdır, Kibre kul olan;
Ahiri horluktur, daim zûll olur!