Kurtul hüsranından ey asr, üzerinde yemin var
Kucağında bunca canı taşımak zor mahşere
Utanmaz mısın ey toprak onca zerr-ü simin var
İçtiğin masum kanıyla besleniyor haşere

Kıyametin habercisi sarsılan bir zemin var
İrkil zaman silkinip kalk zulme dair temrin var



Çağın büyük yangınına birkaç cılız kelam var
Kalmıyor taş taş üstünde bu mu varlık kıyamı
Çağrılacak tüm insanlık mahkemeden ilâm var
Hesaba çekilir elbet suskunluğun sıyamı

Yaradılıştan bugüne hiç bitmeyen melam var
Yak ey güneş erit arzı cehennemden selam var



Yorgun ve yaşlı dünyanın sathında hep yara var
Hangi tabib ehildir ki derman olsun bu hale
Aydınlığa hasret gece bahtında hep kara var
Ateşe suyla koşanlar ortak olmuş vebale

Yıldızı sönmüş afakta birkaç sarhoş nara var
Ey asuman rahmet indir yüreklerde sahra var



Sen Rahmanın halifesi, görevinde ihmal var
Yazık ne çabuk unuttun O’na verdiğin sözü
Ruhu omuzlarına yük nice canlı hamal var
İdrakleri gerçeğe kör şeytana teslim özü

Son güneş de battığında sanma yeni şimâl var
Uyan ey nas uyan artık imanını ikmâl var


....