Polis sirenleri, gaz bombaları, ülkemiz yangın yeri.
Meydanlara döküldü, Türkiye’nin gençleri.
Kırmızı karanfiller, Ethem den kan damlası.
Ethem gencecik, Ethem arslanlar gibi.
Bir korkak kurşunla, hayata elveda dedi.
Karardı Ethem in dünyası, son buldu ümitleri.

Bir haziran ne güzel gündü, Ethem in doğum günü.
Bir haziran, kara gündü, Ethem in ölüm günü.

Bir ana, beş kardeş ve geçim sıkıntısı.
Ethem, ailesine bakabilmek için, bırakmıştı okulu.
On yıldır çalışıyordu, Ethem usta olmuştu.
Bundan böyle daha çok çalışacak kazanacaktı.
Rahat bir hayatı, evi arabası, olacaktı.

Polis sirenleri, gaz bombaları, ülkemiz yangın yeri.
Ethem ile beş şehit, binlerce sakat kör ve yaralı.
Meydanlar yine dolu, caddeler sokaklar yine dolu.
Ne istiyor bu gençler, ne istiyor insanlar, iktidardan devletten.
Hak istiyor, adalet istiyor, zarar gelmez kardeşlikten milletten.

Bölmeyin bizleri, bizden ve sizden diye.
Bütün konuşmalarda, önem verin sevgiye.
Mademki demokrasi, yine konacak sandık.
Ülke sevdalısıyız, yeter artık bunaldık.

Dünya kimseye kalmaz, hakimiyet Allah ın.
Karanlıklardan sonra, aydınlıktır sabahın.
Biz nice zorluklar gördük, bu günlerde geçecek.
Atatürk Türkiye si, ebediyyen sürecek.
Türkmendağlı şairden, işte böyle arzuhal.
Sevindirme düşmanı, verme ülkeme zeval.

HİLMİ CAN.
HAZİRAN.2013.

(3991)