Yarım bile değilim
Kimsesiz bir cümleyim;
İçinde senden kırıntılarla. Öznesi sen, tümleci sen, yüklemi sen Ah ne zor bir bilsen! Seni konuşup sana konuşamamak. Seni söyleyip sana susmak; Sana susamak... Tutamamak ellerini, Gecenin bir yarısı yatağın boş tarafına uğramak Ve yokluğunu ağırlamak; Sensiz kuytularda seninle ağlamak... Dilimde hep aynı kelimeler gezinip, Ayrı yerlerde seni mırıldanıyorken Gözlerim her işittiğine ’sen’ diye bakınıyor, Ellerim ellerine uzanmak ve onları tutmak ümidiyle Beyhude bir çaba içindeyken; Kimsesiz bir cümleyim İçinde senden kırıntılarla! Başı sen, ortası sen, sonu sen Ah bir görsen; Yarım bile değilim sen yanımda yokken... |