Demirle dövülür bazen deniz paslı parmakların tümceleriyle gökyüzünün yosunlarına tutunur yasadışı düşünceler soğuk duvarlar sahillerdir ya özgürlük döver durur ruhunu kim tutsak kalmak ister ki yaşanmamış bir aşkın karmaşasında
içinin neden acıdığını bilmemek ama sürekli acıması ve şiire akıtmak zehrini insana dönüşmüş bir gölge gibiyken gece
başını bir yöne her çevirdiğinde hava zerreciklerinde onu gördüğünü sanmak kulaklarında sebepsiz ani basınçlar burnunda kan keşfedilmemiş bir hastalığın çaresizliğiyle yalnızmışsın gibi bir bebeğin memeye açlığının çığlığıyla aslında
olmak istediklerini bekler bazen insan bu hastalıkta ilk önce o beklentiler ölür nefesin ve suyun soğukluğu birbirine girdiğinde bir güvercinin kanatları kırılmış, bir mahkûmun elleri paslı parmaklıklarda bir mektup özlemle ya da kızgınlıkla yazılmış olsa da tüm kelimeleriyle buruşturulup bir kenara atılmış sahibi olmayan bir acıyı sahiplenerek beklemek adı sadece beklemeye dönüşmüş, çentiksiz beklemek
meydanların ışıklandırılmamış seraplarına uyuyan devrim devriyelerinden arta kalmış bir mücadele gibi bozulmuş süt kutusunun kokusuyla bir kaldırıma yığılmış oluyor dudaklarım sigara dumanında resmedilen tanrılar dilimin vatan haini sen sürülmüş bir zamansın çokça ben bataklıkta çamurla mumyalanmış bir el zamanı kalabalık ormanlara dağıtıyorum…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bir Şiiri Yaşamak şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bir Şiiri Yaşamak şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
O yalnızlıkta çaresizlik,
O çaresizlikte yalnızlık ölüm gibidir !
Çok güzeldi .