Yollarda geçti ömrüm gurbet hep içimdeydi
Kök salamadım yare eski bir çınar gibi
Hayat denen bu girdap rengarenk biçimdeydi
Daldım aramak için bulamadım şu dibi
Sevda denen kuşağı takamadım belime
Hep kırık umutlardı düşen yalnız elime..


En çok sevdim dediğim yalan hırkası ördü
Allayıp pulllayarak giydirdi üzerime
Sevda delisi olan bu yürek ona kördü
Bir çiçek de o ekti yalnızlık mezarıma
Ben onu çok sevmiştim o bunu hiç bilmedi
Yazım kara yazılı istese de silmedi.


Bilseydi sevdiğimi pişmanlık duyarmıydı?
Yaptığından utanıp koşup da gelirmiydi?
Kül olan sevdamızı hatadan sayarmıydı?
Yoksa bu ağır yükü sırtımdan alırmıydı?
Kapattım kapıları bilemedim hiç bunu
Gönlümde affı yoktu hatırlatmayın şunu.


Aydınlık gün içinde ruhuma indi perde
Şadırvandan dökülen su olup doldum göze
Bilmem çalınan umut kimbilir şimdi nerde
Arayan öldü artık gerek yoktur bir söze
Kurulu bir düzenin çarkına çomak soktum
Ben bu yalan dünyada kimliğimle hiç yoktum..


Kayıp listesindeyim kendimi arıyorum
Sevildim demek için şişeler açıyorum
Her kadeh içiminde nedenler soruyorum
Bulanık hayallere dalarak kaçıyorum
Yürüdüğüm yolları ezberledi yüreğm
Öylece yaşıyorum kalmadı bir ereğim..



Ayvazım DENİZ