Aşkın Soluma Emanet
Her gün biraz daha unutuyorum seni
Ve her gün biraz daha azalıyor acım Kanamıyor yaram eskisi gibi İyi ki de bitti Sen sağ ben selamet Desem de inanma sevgili Aşkın sonsuza dek soluma emanet ... Ne kadar bendesin diye resimlerine bakıyorum arada bir Hiç gitmemişsin ki Hala canı kırık ruhumsun benim Neden arada bir diye de sorma Yüreğim dayanmıyor her gün bakmaya Biraz da ağlamaktan yoruldum galiba Zaten gözlerimde dargın bu aralar bana Ben de dargınım onlara Ne vardı sanki bir an olsun kör baksalardı sana Ne çok sevdim diyorum ne çok Canımı onca yakmana rağmen Çok uzakmış sevdama ellerin göremedim Ya da tutmasını bilemedim ben Diyemedim ruhuma dokunan ilk eldin sevgilim Desem kalır mıydın benimle Bıraktım, gönlüme su serpen tesellileri Boş verdim artık dünyaya Alıştım da zaten bu sessiz elvedaya Biraz anılara dalıyorum, biraz güldüğümüz anlara Yüzümde buruk bir tebessüm Ve gözümdeki buğuyla biraz puslu bakıyorum o an kirpiğimde asılı duran sevdaya Sonra siliyorum elimin tersiyle Bir iç çekip , yeniden içime gömüyorum kederimi Devam ediyorum bir gülüp bin ağlarken yaşamaya Anlayacağın sensiz de geçiyor vakitler Bir sen geçmişyorsun sevgilim Bir sen geçmiyorsun yüreğimden Ne çabuk bitti diyorum ne çabuk Oysa daha başlamamıştık ki. Sığdıramadın koskoca ömrüne şu küçüçük kalbi ne yazık ki Merak ediyorum sen de benim gibi misin şimdi Şarkılara mı vuruyorsun kendini Şiirlerde mi arıyorsun Adım geçiyor mu sevdiğin her şeyde Yoksa her şey geçti mi diyorsun Dindi mi ağrın söyle Unutur gibi mi yapıyorsun Yoksa çoktan unuttun mu beni ..? 25 mAYIS 2013 Arzu Karadoğan |