Ne zamanki sevdâya kalemimle dokundum
Çevremde toplandılar, gülücükler saçtılar
"Vatan, millet" dedikçe hep daha az okundum
"Hocam, dostum" diyenler birer birer kaçtılar

Sevgi gösteremedim nezâketle kırıtıp
Tepki verdim dostumu ve halkımı üzene
İnsanların yüzüne yalancıktan sırıtıp
Politik olamadım, uyamadım düzene

Ne döksem şiirime okuru bağlamaya
Japon yapıştırıcı, dörtyüzdört mü, uhu mu?
Vicdan sömüremedim sığınıp ağlamaya
Normalde çok inceydi, hep gizledim rûhumu

Aslında yok bir suçum, yalnız gerçekler acı
Doğruları yazdıkça beni kötü bildiler
Kimine "abi" derdim, kimine "gardaş, bacı"
İltifât etmeyince bir kalemde sildiler

Ben böyleyim arkadaş, yüze maske giyemem
Bilmezsiniz içimi, Pir Sultanla dârdayım
Ülkem bu durumdayken ben "laylaylom" diyemem
Yusuf ile kuyuda, İbrahimle hârdayım

Tüm şiirlerim kırgın, tüm şiirlerim bitap
Çok fazla güzel şiir yazmadım aşka dâir
Velhasıl gönüllere eyleyemedim hitap
Benden ne adam olur, ne de iyi bir şâir.

Mustafa Çetiner/18mayısikibin13.

.