ahraz dizelerim...
ben diyorum
nazenin notlarım sen diyorsun travmatik takılmalar cesur olamıyorum sözcüklerimin çoğu hapis ödlekler dışarıda onların ne hükmü var ne sabıkası ağlıyorum metin olamıyorum vakit varken ağlamalı pınarlarım kurumadan, kargalar gülmeden ahraz bir gündüze sen ben bizler yokuz işte olmadığımız bir yer burası yalnızca esir sözcükler var özgürleştirdiğim gün onları uçup çocuksu düşlerin koynuna girecek üst beyin erinçlerini seviyorum alt beynim reddetse de onunla aramız iyi bu kadar çıkmaz sokağın içinde rüyalarım neden böylesine güzel densiz coşkularım berrak sularda yüzüp boşlukta yıldızları öpecek artık bu dizelerin ne anlamı var hangi cinayet bulmasını sağlar ipsiz aşk kovalarının beni bir kuyunun köründe erdiğimiz tüm erinçler bahar günlerinden bir demetle cemrelenecek dramatik bir marttaydım ağladım güldüm kelimeleri yanyana dizdim bence nazenindiler sence travmatik hadi dostum ruhuma inen merdivenlerde sen yoksun seni ağlayan martıya gülen kargaya emanet ediyorum sözcüklerimi yanyana dizmeye devam ediyorum haddini bilmeyen her dize bundur kalemin ucuna bakan için... Selma Dönmez 13 mayıs 2013 |
Bazen kifâyetsiz kalır dil
yazmak ister ama yazamaz...
Farklı ve çokça güzeldi
Şiir ola