3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
5696
Okunma
Susarak seni bekliyorum, mor salkımlı balkonda.
Gelmeyeceğini bile bile .
Bıkmadan, usanmadan bekliyorum
Hayal etmek yasak değildi ya, karışamazdı kimse.
Hiç kimseye sana bile anlatmadan bekledim.
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için...
Sen çimenleri eze eze gezmeyi severdin
Ben çimenlere basmadan gezmeyi.
Sen benle olmaktan hoşlanırdın,
Ben yalnız kalmaktan.
Sen sonsuza yürümeyi sevdin, hiç arkana bakmadan.
Ben öylesine arkandan bakmayı sevdim.
Şimdilerde insanların arasında tek başımayım.
Aslında istediğim gibiydi, ama bu değildi..
Onlar biliyordu dönmeyeceğini
Çünkü sen sonsuzdaydın
Yine de ben bekledim günlerce
Ölenlerin bir daha dönmeyeceğini bilmezmiş gibi.
SEÇİL CAN
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz