Korku karanlığı beklemiyor artık
Güne indi apansız
Düş hafiyeleri kol geziyor seherde
Oysa yitik bir adresim ben bu şehirde
Notalarını başka şarkılara hibe etmiş bir ezgi gibi
Düşüyorum bir kemanın tellerinde usulca ellerine.
Sol anahtarın kilit vuruyor parmaklarının diline,
Koyu bir mutsuzluğun nakaratı gibi,
‘Sus’ büyütüyorsun çatlak dudaklarında

Rodin’in heykeline öykünüyor bedenin
Habersizsin dikildiğin toprağın sarsıntısından
Anlar mısın sessizlikte çoğalan seslerin tınısından,
Gaflet depreminde aklanır mı nedenin

Bir kırlangıç çırpınıyor göğ(s)ünün eteğinde
Umarsızca ‘git’ dediğinde.
Oysa ben bilsen kaç ‘git’ te sevdim seni
Desem ki
‘’Yusuf’un kuyulara sığmayan çilesinde,
Züleyha’nın kaderine gönüllüyüm.
Bir ah ile tutuşan pervanenin kanadı
Nasıl hesabını tutmaz ise
Kısacık ömründeki feryâdın
Tutkunuydum cennetini isterken
Cehenneminde kök salan zakkumun
Baldıranından damıttığım muradın ’’


Şimdi hangi atlasa sersem yüreğimi
Bakir coğrafyalarda
Alıp başını gidiyor toprağım
Kursağımda yırtılıyor sevinçlerim
Yırtılıyor sensizliğimle şehrim
Öyleyse…
Ferhat’ın kalbi dağları beklemiyor artık
Su olup akıyor gözlerinden Şirin’in.
Benim olmayan bir güneş yükseliyor
Kaf Dağı’nın ardından
Bir masalın sonuna kaydolma telaşında sevgim
Koyuca bulutlar tırmanıyor göğe
Toz, dumana dönüşüyor
Vakitsiz yağmurlar iniyor şehre,
Islanıyor şiirde şehir.
Zaman ayaklanıyor ,pür telaş,
Bir tufan kapısında bekliyor vedalar,
Sığındığım limanlar
Gemilere binip gidiyor bir bir

Unutuş makamında kalıyor sen ezberim
Sen susuyorsun ,
Soluğu kesiliyor evrenin.
Sökülüyor iliştiğim hayatından anlamım.

Artık hiçbir şey benim değil
Senin olmalı bendeki her şey
Sebebinden firar ettiğim sessizlikler
Yüreğimde tortulaşan çığlıklar
Yaşama arzusunda çıldırdığım
Yetim düşler bırakıyorum sana

Ağır aksak toplanıp gitti gün
Tarih düştü takvimlere serzeniş
Söylesene
Olmadığın bir yaşamı neylerim
Öleyim
Son arzusundayım bir hayalin
Duyuversen ay kanatlı gecede beni
’Öldüm, sesinle ört gözlerimi ’derim
Toprağın koynuna seve seve girerim

Karanlığın dibinde
Can evinden kovulan bir çocuk gibiyim
Umut,aşk kapısında
Tozlu bir sokak lambasıdır artık.