YILDIZLARBu kefen kokan soğuk mendebur duvarlar Bu arsız ıssız sinen sinsi ölüm kokusu Unutturacaksa yıldızlarımı bana Sarınsın tüm gökyüzü dirilişimin cenazesine Ağlayan gözlerimden bir fidanlık can çıkacaksa Kezzap kanar acılarımdan sağın gözyaşlarımı Ve ben ; Kırmızı bir gecenin alacasına bu kadar çaresiz bulanmışken Bu kadar doymuşken bu sabıkaya Gülecekse iki belikli küçük kız çocukları Vurun alnımın çatından!!! Utanın ,paslı demir gibi yalnız ve soğuk yaşatmaktan … Özleten falakaya ruh mu dayanır Parmak yeter mi kala kalmış bir yalnızlığa kandil tutmaya Başını alıp giden bu serçe ölüsü acıdan Meze kılmadınız mı haram sofranıza Avuçlarımın içinde bir yer var Kem den kör den uzak sevgili cehennemi tadında Yıkık birkaç anıya tutunan kokulu yıldızlarım Ve gidişimin ardından uzun bir ah var adlarına efsan Her gün bir öncekinden kanamalı şimdilerde Her sabah anlamını küfreden güneşlerimden sıyırmış Kıymayın yaşatarak bana kendim kalayım kendi gölgemden koşar adım kaçarak Bu yalnızlığın kuytusunda vurun alnımın çatından yıldızlarımı Gömün karanlığa hey hat , acımayın işte Ve cesedimi gözünüze yakın bir yerde Yakın diri diri lal öfkelerinizle … GG ... |