kayıp bir kentin gözlerinden ırak bir ev çatlak dudağındaki lâl ağıtları duvarlara sıvalı zulmün siyah dumanları sızıyor perdelerinden bizse âmâ gözlerle gülüşlerdeyiz duyamayız, göremeyiz
kimdiler ki bağrında şefkate aç tonlarca hasret hepsi ezelden bedeli bir çok k/adın ana avrat b/acı akla ziyan ki hiç tükenmeyip etinden tırnağından arttırdığı umutlarla güneşe selam veren kadın hem fark edilmiyor ki t/uzaklardan ömür kemiren kahrının doymazlığı âmâ gözlerle gülüşlerdeyiz duyamayız, göremeyiz
kimdiler ki ne yana dönse alnında mıhlı ’’yazgısı’ ‘sandık sarısı kâder ise sırtında zalim bir hırka ve, yüzünde süzülen g/öç yolları birden yastığına gömdüğü hayallerine döndü ah dedi ahh uykularımı hiç eden bir adama sarılmakla bir odunla uyumanın farkı ne ? oysa göğsündeki yamaları tuz ile dağlamıştı gözlerle gülüşlerdeyiz duyamayız, göremeyiz
kimdiler ki söz s/özü açtı teninin mabedinde soluklanan kara gölgelerse sırlarını kanırttı horlanıp ezilip dövülerek daha kaç bin yıl s/ürer bu cefa hangi günün ertesinde şükrederken dilin ne çok özlem duyardın huzura irkildi, sonra yaralarını kucaklayıp sustu gülüşlerdeyiz duyamayız, göremeyiz
kimdiler ki mahremiyetinin su yutmuş ağzından kana kana içti ağrılarını hırsına bulanıp bir çentik dâhâ atıp çetelesine küllerin de gizledi kınalı ellerini duyamayız, göremeyiz
hayasız bakışların deliren arsızlığı devrilirken üzerine bir feryat ki sessiz mor yemenisinin oyalı uçlarından süzüldü çocukluğu battı, kadınlığı döndü ayazlara
_aramayın boşuna yüreğindeki son kırıntıları da akbabalar yedi_
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
K/ADIN KADIN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
K/ADIN KADIN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.