Belki herkes gibi koşup oynayamayız
Ayaklarımızda yoktur
Belki var, üzerine basamak nasip olmadı
Ya da basarken basamaz olduk
Kim bilir beklide sizler gibi göremiyoruz dünyayı
Bilemiyoruz mavi yeşil sarı nasıldır
Nasıldır gündüzün ve gecenin değişkenliği
Belki de sizler gibi duyup konuşamayız da
Nasıldır rüzgârın yağmurun sesi
Kuşlar nasıl ötüşür
Nasıl meleşir kuzular
Şarkı söylemek nasıl bir şeydir hiç tatmadık
Anne baba bile sizler gibi diyemedik…

Kimimiz görüntümüzden hor görülürüz
Öcüye bakar bakışları üzerimizde buluruz
Belki yemeğimizi de kendimiz yiyemeyiz
Her zaman hizmet edilmeye muhtaç olanlardanız
Kimi zaman sonumuzun ne olacağı
Kimlerin bakacağının hesaplarının yapıldığı engellileriz…

Bizler engelli olsak da can taşıyan nice canlarız
Bizimde duyguları olan yüreğimiz var
Ne farkımız var sizlerden
Sizler gibi düşünemez miyiz?
Sevemez miyiz?
Hakkımız yok mu bizlerin sizler gibi yaşamaya
Bu toplumun içinde var olmaya
Sizlerden daha çok ilgiye muhtaç olanlardanız…

Sizlerin garantisi mi var bizler gibi olmamaya
Ya da her zaman sağlıklı evlatlar doğurmaya
Yürüyerek çıktığınız evlerinize
Yürüyerek dönmeye senediniz mi var
İlla başınıza gelince mi anlayacaksınız bizleri
Düşünün biraz duygudaşlık yapmayı öğrenin
Görmeye çalısın bizlerin dünyasını…

Bizler engelliyiz belki
Gözlerimiz görmese de gönülden gören gözlerimiz var
Duymasak da konuşmazsak da
Yüreğimizle gören duyan hislerimiz
Yürüyüp koşabildiğimiz çok güçlü hayallerimiz var…

Belki sınırlıdır yapacaklarımız sınırsızdır ufkumuz bizim
Bizleri hayata bağlayan bir yaşam sevincimiz
Sonsuz kıldığımız umutlarımız var
Bizler engelli olsak da hiçbir şey yapamaz değiliz
Bizleri yapabildiklerimizle kabul etmek çok mu zor
Engel bizlere yoldaki taştır atlar geçeriz
Belki denizde sandalsız kalanlardanız yüzer geçeriz
Belki de hayallerine yıldırımlar düşenlerdeniz güler geçeriz
Bizler engelli değiliz engel sizlersiniz…

EMINE USTA
(şiirimi okuyan degerli şaiir Bilal Karaman Hocama Tesekkurlerimle.)