Dalımdan koptum
Savruldum karanlıklara
Gecelerin yargılananı oldum
Özgürlüğüm çalındı
Gazete kupürlerinde adım geçti sıkça
Umursanmadı canımın yanması
Tek tek su damlaları düştü alnıma
Çığlıklarım müzik oldu kulaklarımda
Demir kapılar ufkuma kapatıldı
Taze bir nefes çok görüldü
Kişiliksiz fikirlere zorlandı beynim
Takatsiz bedenim uçurumlara itildi
Sakallarım itaatsizliğimin kimliği
Ceketim direnişim simgesi oldu
Teslim olmadım asılsız suçlamalara
Düşüncelerim idam sehpalarına mazeret oldu
Kalemim kara sayfalara
İnadına Beyaz figürler kazıdı
Yalnızlığım tek yoldaşım oldu
Yolumu şaşırtamadı rutubetli hücreler
Uykuma direndim gaflet korkusuyla
Açlığımı terbiye ettim nefesimin kokusuyla
Vazgeçmedim seni sevmekten
Sana hainlikle suçlansam da
İhanet etmedim
Benim tek derdim
Özgürce yaşamaktı insanlarımla yurdumda