Sesin Rengi
kirli gün bulantısı yüzünden
karın ağrısı çekiyordu gece başka baharların insanları rüyalarında görüyordu aşkı sabah topladıkları hiçler gövdelerini ağırlaştırdıkça daha bir sus oluyordu ortalık buz beyazı sessiz bir kuşun gölgesi geçti evlerin üzerinden ölüm ve ışık bedenleri ürperten korkuları okşadı bir rengi var mıdır düşlerin? sokak lambaları titreyedursun yaşamak sıkıntısı giderek kayboldu narin bir renk arasında sen uyan sevgilim gözlerimi indir bulutlardan yıldızları delirttim bakmazsam düşeceklermiş gibi sığındım yoldaşlıklarına gözlerimden çok korktular savunmasızlığım çocuk olmak isterken ben göğün çaldığı rüyamı arıyordum an terli sözcüklerimi üzüyordu konuşamıyordum sen uyan sevgilim kimsesi kalmamış türküler gibiyim ne var ağzımın içinde beni tanıyorsun özetini çıkarabilirsin acıyan yerlerimin hadi kazı içimdeki kenti hayallediği dünyayı özleyen yollarımda yürü aklımı kurtar binlerce kere çıldırdığım asabi sokak aralarından iliğime yapışan cenazemin kokusundan hiçliğe uzanan marazlı duyularımdan siyah karanlık bir uyku boşalırken şehrin ağzından yüreğimde biriken curcuna bedenim ve ruhum ve milyonlarca sus seni bekliyor konuşmak için sesimde büyümek ister misin sevdalar kelimelerde gizli tutup bileklerinden haykırmak istediklerimi dinler misin... Ben susarken kış gelmiş Sesim renklensin yaza kadar... |
Dünya kadar...
Aşk kadar
Sevgi ve saygıyla
Tebrik ederim