Hapsettim kalbimi yalnızlıklara
Dost ettim duygularımı karanlıklara
Kaybettim yüreğimi çıkmaz sokaklarda
Bedenim ayaklarımın gardiyanı oldu



Hapsettim gözyaşlarımı kirpiklerimin ardına
Artık akmaz yanaklarımdan
Seni seviyorum diyen dudaklarıma doğru
Bedenim ruhumun gardiyanı oldu



Aşk kokan ellerimi prangaladım
Dokunamıyor kaleme kağıda
Dökemiyor artık güzel sözcükleri dizelere
Bedenim parmaklarımın gardiyanı oldu



Gardiyan gardiyan
Yetmedimi kalbimi çürüttüğüm
Yetmedimi ömrüme attığın kördüğüm
En son nefesimi bile tükettiğim
Bekler beni artık ecelim
Ne olur laf anlamaz gardiyan bedenim
Yol ver yol verde rabbime gideyim...





KALP SESİ
_ARDA_

Değerli sesiyle şiirime ses olan FUNDA SAĞLAM’A en derin teşekkürlerimle



HER YAZILANIN BİR GERÇEKÇİLİĞİ OLDUĞU KADAR YAŞANMIŞLIĞIDA VARDIR