Bir Tren Bekler
Bir tren bekler; paslanmayacağını sandığım raylarında,
Bir o kadar yorgun, fakat beklemekten yorulmamış bir tren, Kendisine, kaçırma korkusuyla koşan insanlara sırıtır, İstasyondaki sessizliği alıp götürüverir; o düdük sesi, O tren ki kalkar yerinden, geri dönmeyecekmiş gibi, Arkasında bıraktıklarını umursamadan ağlatır; Ve bir tren bekler insanlar, Görmeyi umdukları, paslanmayacağını sandığım raylarında; Unutulmuş, anı dolu istasyonlarında. |