NEŞET ERTAŞ USTAYA…

Kırtıllar Köyü’nde dünyaya geldi
Kalpleri fethetti, ruhumu deldi
Bağlama ustası, çağlayan seldi
Bozkırda tezene kim dersen Neşet…
Ertaş’ı asırlar boyunca yâd et

Baba Muharrem’den dersini aldı
Hep çaldı çığırdı köyünde kaldı
Garipti, mahzundu, efkâra daldı
Halkın san’atçısı, ustaydı Neşet…
Ertaş’ın ruhunu, türküyle şâd et

Önce keman, sonra sazı öğrendi
Mahallî san’atçı, bir abdal dendi
Azmi bırakmadı, engeli yendi
Gönül Dağı denen efsâne Neşet…
Ertaş’ı her dâim ruhunda hisset

Devlet San’atçısı değilim dedi
Halkla kucaklaştı, halkını sevdi
Uzunhava, bozlak, türkü söyledi
Neredesin Sen dedi, nerdedir Neşet…
Ertaş’a artık biz hasretiz, hasret

Gönül, dağ diyerek gönlüme girdi
Kalplere yerleşti, eserler verdi
Benim için halkım öndedir derdi
Gönül Dağı denen efsâne Neşet…
Ertaş’ı her dâim ruhunda hisset

Garip öten bülbül, ansızın sustu
Hak ettiği değer görmedi, pustu
İçine kapandı, herkese küstü
Bozkırda tezene kim dersen Neşet…
Ertaş’ı asırlar boyunca yâd et

Göçtü bu dünyadan, anlayın şimdi
Hiç bilen oldu mu üstadı, kimdi ?
Kırşehirli ozan, O Türkiye’mdi
Neredesin Sen dedi, nerdedir Neşet…
Ertaş’a artık biz hasretiz, hasret

25 EYLÜL 2012
SADİ TELTİK