Sevgili arkadaşım.çok güzel bir şiirdi.anlaşılmayan ve imge bunalımı yok şiirde.duygularınız bir sel gibi akmış,bir göl olmuş.Bizede bu gölden esen rüzgarla duygularınızın yoğunluğunu hissettirebiliyorsunuz.ama bu şiirin birde kahramanı var.zaman zaman acı içinde kıvranan,üzülen,hissettiklerini kendi kendine mırıldanan.bakalım kahramanın yanına kadar gidip dinleyelim ,kendi kendine neler söyleniyor.?
DİYORKİ:......Hayatımın tek baharı ol isterdim. sadece seninle yeşil umutlar içinde yaşamak , seninle beyaz bulutların üstünde hayallerimizi yakalamak isterdim . Keşke bu hayaller gerçekleşseydi.Ama sen sözünde durmadın.Ne zaman mutlu bir hayal kursam O hayaller yağan yağmurla gidiyor.Bir hayal bile bana kalmıyor.Umutlarinin bittigi yerde düslerine saril; Düslerini paylasacak birini ararsan ben burdayim .Ama sen yinede boşuna hayal kurma çünkü adını anmayacağım.........diyor ve boynu bükük oturduğu yere mıh gibi çakılıp kalıyor.

Sayın arkadaşım, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

SEN ÜZERİNDE NİCE ŞAFAKLARIN SÖKTÜĞÜ

Sen üzerinde nice şafakların söktüğü
Sevgi denizlerime akan büyük nehir
Sen biraz ışık, biraz tılsım, biraz büyü
Sen yıllardır yazıp bitiremediğim şiir

Durmadan bir gül açar ellerinde pembe
Sen nefes alışı en bakır güzelliğin
Gözlerin midir parıldayan gökyüzünde
Bir güneş doğarcasına geceleyin

Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden açar sabaha perdeleri