yine tepelerin ardında kovaladığım
gençlik düştü gözlerime,

yalnızlığımın aktığı saatlerin
izi işlenirdi ruhuma.

bedenimi yatırdığım bu çimenlerde
buluştu çocuksu bakışlarım.

iki söz belirir dilimin ucunda

canım annem.canım annem diye....

nefretim tırmanır aniden
kaderin bana yaptıklarından.

göz ucumda titreyen özlem
ateşini vurdukça,

saçmaları parçalar
yüreğimin derinliklerine akar
sahipsiz gözyaşlarım.

öfkem hıçkırıp durdukça
göklerin maviliği kopup gidiyor
katıksız acılarımla beraber.

narin ve güzel sözlerin
sahibi olamam

hayata olan susuzluğum yüzünden.

bükülmeyen boynumu eğen zaman
neden vuruyor düşlerimi?

ağzına kadar kötü şeylerle dolmuş,
dibi pas tutmuş
oyunlara gebe kalmadığım için mi ?

hayat bir avize gibi
dönüp durdukça başımda

bana kapısını kapatan talihe
yeni sorular yüklemeyeceğim.

nedensiz ölmemek için...

AĞLAYAN NİSAN