BİR AVUÇ TOPRAK KADAR...
İçimde tarifi imkansız bir sızı
sanki rükuda kilitlenmiş bedenim hüznü kıyamda tetikte bekletirim firara hazır sanki kaçak olan hislerim öp ayrılığı öp alnından KADERİME yenik yüreğim... Hüzünlere gark olmuş mechul_e giden yollar dokunduğum güller neden avucumda kanar içimde bir ateş var sanki ummanlar kadar bendeki öfke uzar geceden fecr_e kadar... Bu nasıl bır hiçsizlik sanki ölüm ensemde bedenimden önce girdi ruhum sanki kabire sardı gaflet rüzgarı sinsice benliğimi ver hayat verebilirsen bendeki gidenleri... Harap olan yüreğim kondu bir musallaya ağıtlar yakıldı düşen her damla yaşa geceyi bürüdüm gözlerimin ferine koynumda avuttuğum umutlarım nerede... çekilmessin sen hayat artık beni benimle bırak feryadım ulaşıyor dinle bak arşa kadar baki değilsin bende bunu böyle bilesin bağrıma düşecek bir avuç toprak kadar... __Hüzün Bulutu__ ... |
ağıtlar yakıldı düşen her damla yaşa
geceyi bürüdüm gözlerimin ferine
koynumda avuttuğum umutlarım nerede...
çekilmessin sen hayat
artık beni benimle bırak
feryadım ulaşıyor dinle bak arşa kadar
baki değilsin bende bunu böyle bilesin
bağrıma düşecek bir avuç toprak kadar...
***
Duygu dolu, hüzünlü bir şiir okudum, ziyadesi ile beğendiğim nadide bir eserdi.
Seçkin kalemi ve engin yüreği kutlarım. En içten selam ve saygılar.