Uzun süre yağmıştı yağmurlar
Toprakta yağmur kokuları var

Penceremin kenarına oturmuş
Etrafı seyrediyorum
Bir solucan
Suya doyan topraktan çıkmış
Beton üzerinde dolaşmaya çalışıyor

Ne garip?

Hâlbuki solucan sevmez kuruluğu
Ancak her şeyin aşırısı fazla işte
Yağmurlar bol yağınca
Toprak kanarak doyunca
Solucan bile bulamamış
Toprak içinde nemli bir yuva

Solucanla konuşmak istedim
Yerlerinden yurtlarından çıkarılan
Evleri başlarına yıkılan
Ülkeleri vatanları dar edilen
İnsanların hikâyelerinden

Ne garip?

Şu an,
Dünyadaki insanların bir kısmı
Haddi aşıp azanlar tarafından
Tıpkı şu solucan gibi
Yuvalarından, yurtlarından edilmişler
Yaşamla ölüm arasında nöbet bekliyorlar
Etraflarında onları öldürmek için
Elleri silahlı bekleyen katiller var

Gözlerim tepelere kaydı
Arkası dolu kara bulutlar vardı
Belki birkaç saat sonra
Yağmur yine başlayacak
Belki, incecik, incecik yağacak
Belki, bardaktan boşanırcasına coşacak

İçimde bir hüzün
Dudaklarımda buruk gülümseme

Hey solucan kardeş
Üzülme, şu an seninle aynı kaderi paylaşan
İnsan kardeşlerin var

Üzerime bir şey aldım
Çıktım dışarıya
Toprağın nemli tarafından
Birkaç avuç aldım
Kuytu bir yer buldum
Sonra içine solucanı koydum

Toprağın üzerini
Elimle okşadım

Söylesene
Solucan kardeş?
Beni duyabiliyor musun?
Beni anlayabiliyor musun?

Keşke,
Evleri başlarına dar edilenlere de
Bir el uzanabilseydi
Onlara yaşayacakları bir yeri
Emin olarak sağlayabilselerdi

Ürperdim düşüncelerimden
Vatanlarından edilenleri solucana benzetmekten

Utandım kendimden
Tiksimdim bana bu düşünceleri düşündürenlerden

Hani toplumda
“Dinsizin hakkından imansız gelir” diye
Veya. “zalimin hakkından başka bir zalim gelir” diye
Sözler tekerlenir

Sessizce uzaklara fısıldadım
“Hitler’i aratmıyorsunuz ey Hitler’in mazlumları”

Ne o? Yaptıklarınızla
Gelip sizlere haddini bildirsin diye?
Yeni Hitler’ler mi bekliyorsunuz?

Solucan zannettikleriniz
Bir insan olarak karşınıza dikildiğinde
“Yüzleriniz kızarmayacak eminim”

Ve bir gün dünya tersine dönecek eminim

Ve her mazlum bir Yahudi avına çıktığında
Saklanacak hiçbir yer bulamayacaksınız eminim

İçimi karartan bu düşüncelerden tiksindim
Kalbimdeki sevgiyi, saygıyı, paylaşımı köreltenlerden tiksindim

Serzenişlerim kendime biliyorum
İnsanlığımı yitirmekten korkuyorum

Korkuyorum, bana insanlık katili Hitler’i bile sevdirecekler
Korkuyorum, içimdeki sevgiyi intikam hisleriyle öldürecekler

07.01.2009 - İzmir