Geçerken yanımdan geçmiş zamanların sesi
tavanda sonlanan müzik tınlaması gibi
ahenkli ağır adımları havada hala asılı
Ve gözlerinin derininde dinlentide sıkıntısı

Gaz ışıklarının boyadıkları düşüncesi
maraz ile süslenmiş bir cazibe
yada akşam lambalarındaki seher düşü
Ve bir portre gibi gözleri ;

Ne kadar ince! ve kadar garipçe !
Hafıza katı, ağır bir kule
bir şeftali gibi morarmış yüreği,
ve olgun vücüdu gibi aşk ;

tadı egemen sonbahar meyvesi
veya bir cenaze arabası bekleyen gözyaşı
uzak vahalarda düşlenen koku
yumuşak bir yastık veya çiçek sepeti

En fazla melankolik gözlerini tanırım
ifşa etmeyen sırları
Mücevhersiz kutular tarihsiz madalyalar
Sizin kadar dolu ve derin ey gökler !
Maske ya da dekor ;





tekil bir gölge herhangi bir vuslat için
iskeletten alnında garipçe konaklıyorlar
eski bayram kokan sabahlar
yada geç kalmış bayramlar
yüreğimin başına darağacı kurulur
Mahmuzsuz ve kırbaçsız
Yagız atı bile nefessiz bırakır
Hayalet onun gibi, kıyamet atı
burun deliklerinden damlayan öfkesi
güneşe rağmen meyilli karanlıga

yürürken sonsuzluğa tesadüfi bir ayakkabı
cehennem kılıç dolaşan bir sövalye
terkesinde eski isimsiz kalabalıklar
Ufuksuz sonsuz mezarlıklar,
ve mat parıltıda beyaz bir güneş sızması
antik ve modern tarihin halkları
Dünya kadar aşkın ayaklarının altında


yanlızlık ruhunu insafsız yapar
ama doruklarda yaşar aşk kuşu
Bu tekil oyunu dişlerinle oynamak için,
Harmanında her gün yeni bir kalp olmalı
Gözlerin aydın dükkanlar gibi
Ve yanan ormanlar toplu bayramlar
küstahça geçen zamanlar
erken harcananlar ;

zulmüne kör ve sağır makine
bereketli alet, kanına susamış dünyanın
Nasıl mahcup olmuyor korkudan nasıl
ikiz görünen aynalarda
bir zalim ki alim olmuş sevda
dehşet içinde bir ömürlük kavga
Zaman doğanın tasarımlarında kisve
Sis kullanıyor ey aşk, günahkar kraliçe
Sende yaşıyor bu hayvan yeniden doğurmak için
Ey çamurlu ihtişam! yüce rezillik!
Muhteşem sevda ! mükemmel aşk !


Münkerden nekirden hesap soruldu
Basiretin önünde akıl duruldu
Gönül meydanıma kanun kuruldu
Batın zahir ile tamam olunur,
Zahir ise Batın ile kemal bulunur.

Cümle âlemlerin sırrı,
insanın manasına yazılmıştır.
Ve mananın tamam olması için,
beden kalıbına asılmıştır.
İnsanın beden yönü ile diğer mahlûkattan ayrıldığı husus, bu mana ile kemal bulmasıdır


Tütsü dumanından sararmış sönmüş
Her vücut kendi ruhunu asarmış
iki kol iki bacak
inat gibi bu hayat nasıl yaşanacak?
geceler vardır korkuyla beslenecek
Gülüşler var ütülenip raflara koyulacak
Bir ırmak gibi akarken gecelere
Her sabah takılır ayaklarımın peşine
Her gece çeker beni sinesine

Adam kendi eliyle kurar darağacını
Ve sonrasızlığın ipiyle asılır herkes
Hayat ölümün kollarındadır
Ve yanına öfkeyide yerleştir
“Yaşamak olmaz inat gibi”
Arkandaki boşluğa son kez bak
Acıyı iki kat edip
Hüznü kendi çığlığında tek başına bırak!