KELİMELERDEN TAÇ YAPSAN

Hüzün bulutları kapladı gönlümü
Sarsıldı dostluk zemini ürpererek,
Endişelerim işgal etti aklımı
Akıbetim için evhamlar vererek.

Hüznün saltanatıyla gönül sarayım
Sağanak yağmurun altında ıslandı.
Kelimelerden mahrum kaldı lisanım
Bakışlarım yine ümide yaslandı.

Yıldızları gördüm ışıltılarında,
Sevgiye giden yolları süslüyordu .
Öfkenin kavuran kızgın alazında
Kalbim kendini rahmete yaslıyordu.

Biçarem maveran tarumar olmadan
Kelimelerden taç yapsan dostluğuna,
Mutluluğun için gözünü kırpmadan
Gururu kurban versen sevgin uğruna.
Sen sen ol kendin olmaktan vazgeçme, elbette dostlukların sonu üzer endişeye sevk eder insanları ama insanları bi teviye memnun edip duramıyorsunuz;bir gün geliyor memnun edemediğiniz bir olayla karşılaşıyorsunuz,o zamanda yıkılıyor karşınızda bulunan insanlar, halbuki kendiniz olmaya devam ettiğinizde hayatınızdaki gel gitlere alışıyor insanlar biz seni olduğun gibi sevdik deyiveriyorlar.Halbuku gerçek dostluklar Hak rızası için kurulmuş ve o merkezde yürüyen dostluklar onların bozulması daha zor.Neyse uzattım muhterem şair şiir beni alıp giötürdü bir yerlere, belkide biz bunları kast etmediniz, ama ne güzel farklı bir aleme uçuvermişim birden yüreğinize sağlık.Selam ve hürmetle efendim.