Bir Köşede Yatar Ağlarım
Bu yıl benim yeşil bağım kurudu
Dolu vurdu yaprakları kurudu Benim de saz tutan elim varidi Şimdi bir köşede yatar ağlarım Benim ile lokma yeyip içenler Gölgemin altında konup göçenler Sizi zalim dar günümde kaçanlar Ben kendi kendime çatar ağlarım Çırpına çırpına bir yuva kurdum Bebeği görmedim kundağı gördüm Deryada boğuldum karada vurdum Çileden çileye batar ağlarım Mahzuni Şerif’im budur ahvalim Zamane bozulmuş insanlar zalim Kıyamete kadar gider vebalim Sabır edip matem tutar ağlarım |